นักเรียนรู้เพียงคำศัพท์ไม่กี่คำ สามารถทักทายและสามารถสื่อสารได้เพียงเล็กน้อย พร้อมความรู้ไวยากรณ์อย่างจำกัด

นักเรียนมีความเข้าในไวยากรณ์เพียงเล็กน้อย มีความรู้เกี่ยวคำศัพท์อยู่บ้าง สามารถสื่อสารและเขียนเบื้องต้นได้

นักเรียนสามารถเขียนและใช้บทสนทนาในสถานการณ์ที่คุ้นเคยได้ มีความรู้ไวยากรณ์อยู่บ้าง แต่ความรู้ด้านคำศัพท์มีอย่างจำกัด

นักเรียนสามารถพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องในชีวิตประจำวันได้ แต่สไตล์การใช้และแสดงความคิดออกมาเป็นคำพูดมีจำกัด นักเรียนสามารถอ่านและเขียนเกี่ยวกับหัวข้อที่คุ้นเคยได้อย่างคล่องแคล่ว

นักเรียนมีความสามารถด้านไวยากรณ์ สามารถเข้าใจและมีส่วนร่วมในการสนทนาในหัวข้อที่คุ้นเคยได้เป็นอย่างดี แต่อาจมีข้อผิดพลาดอยู่บ้าง ในหัวข้อที่ซับซ้อน

นักเรียนสามารถอ่านข้อความที่ต้องการและจัดการอภิปรายในเชิงลึกได้ สามารถเข้าใจความละเอียดอ่อนของความหมายได้ ซึ่งใกล้เคียงกับการใช้ภาษาเช่นเจ้าของภาษา